Toppers van Transdev: Wim 50 jaar in dienst
“Van ‘Euro 0’ tot Zero Emission, ik heb alles meegemaakt. Het is beter dat ik niet nadenk over hoeveel uur ik totaal gewerkt heb in al mijn dienstjaren, maar ik zou een boek kunnen schrijven,” lacht Wim. Voor velen een bekend gezicht, want de goedlachse OV-Fleetmanager van Connexxion heeft een indrukwekkende staat van dienst bij onze organisatie en al zijn rechtsvoorgangers.
"Er is altijd veel vertrouwen en vrijheid geweest vanuit mijn leidinggevenden om mezelf te kunnen ontwikkelen, dat vind ik het mooie aan onze organisatie."
Toen Wim op 13 juli 1970 zijn eerste werkdag beleefde, had hij zich waarschijnlijk nooit kunnen bedenken wat zijn carrière voor hem in petto zou hebben. Nu is het 13 juli 2020: de dag dat hij het onvoorstelbare aantal van maar liefst 50(!) dienstjaren aantikt, allen bij ‘dezelfde’ werkgever'.
Hij is 16 jaar oud als hij als leerling monteur bij de Twee Provinciën (TP) begint, een busbedrijf in Schoonhoven dat later via flink wat naamswijzigingen zou uitgroeien tot het Connexxion dat we nu kennen. “Ik werkte vier dagen in de week en ging één dag in de week naar school. Toen ik net 18 was en mijn busrijbewijs haalde werd ik veelal op pad gestuurd met een bus vol gereedschap en diverse vloeistoffen om defecte bussen weer op gang te helpen. Later ging TP over in Westnederland in Krimpen aan den IJssel waar we als monteurs regelmatig werden ingezet als chauffeurs op lijndiensten in de spits, tussen het monteurswerk door. Tussen de spitsen gingen we weer verder met repareren, dan snel de smeer van je handen wassen, omkleden en weer de weg op,” vertelt hij zichtbaar geamuseerd.
Wim volgde naast zijn werk nog vele jaren avondschool, van managementopleidingen tot elektronica. Deze scholing, zijn gevoel voor techniek en zijn gedrevenheid wierpen hun vruchten af, want hij werd benoemd tot voorman-monteur. “Dat betekende dat ik niet meer zoveel zou rijden, maar vooral in de werkplaats aanwezig zou zijn. Weer enkele jaren later werd ik benoemd tot werkplaatschef, helaas ten gevolge van een ernstig zieke collega. Dat was het begin van 30 jaar werken als werkplaatsmanager met door de jaren heen totaal 16 verschillende werkplaatsen onder mijn hoede, van vele verschillende merken autobussen tot aan IVECO-trucks,” vertelt hij trots. “Het meest bijzondere van die tijd is het enorme aantal collega’s met wie ik heb mogen werken en welke ik soms tot wel 4 keer op verschillende momenten en plekken in mijn loopbaan ben tegengekomen.” Wim heeft naar eigen zeggen nooit hoeven solliciteren: “het is me altijd gevraagd en ik heb dan ook altijd open gestaan voor uitdagingen. Ik nam dan ook van elke werkplek lessen mee naar de volgende, ik wilde mezelf en het bedrijf continu verbeteren. En dat vind ik het mooie aan onze organisatie, er is altijd veel vertrouwen en vrijheid geweest vanuit mijn leidinggevenden om mezelf te kunnen ontwikkelen. Hierdoor ben ik bij veel mooie projecten betrokken geweest. Eind jaren ‘80 kregen we bijvoorbeeld technisch gezien steeds betere voertuigen, die minder onderhoud nodig hadden. Hierdoor ontstond in de werkplaatsen van streekvervoerders in de randstad ruimte om IVECO-truckdealerschappen op te zetten, voor commercieel werk.”
Toch is het thuisfront altijd een enorme steun geweest, vertelt Wim. Hij begint te glimlachen en zegt: “ik ben in 1976 getrouwd, we werden door een collega in een touringcar naar het stadhuis gereden. Inmiddels alweer 44 jaar geleden dus. Als je de verkeringstijd meerekent, dan loopt het bijna synchroon met mijn loopbaan! Toen we verloofd waren is ze als administratief medewerkster bij Westnederland gaan werken, totdat ons eerste kind werd geboren. Haar vader werkte er ook als buschauffeur, dus de hele familie zat ‘in het vervoer’.” En ondanks de lange dagen en wisselende werktijden, heeft hij altijd veel vrijheid gekregen. “Dat is deel van ons succes denk ik. In al die jaren is het vrijwel hetzelfde geweest, ze wist hoe laat ik ‘s ochtends weg ging, maar zelden hoe laat ik thuis kwam.”
Van Bedrijfswagen Service Westnederland kwam Wim via ZWN Techniek en Techno Service Nederland terecht bij Connexxion Techniek, waar hij in 2016 benoemd werd als coördinator werkplaatsen Zuid en Oost Nederland. In 2017 werd deze functie weer aangepast naar de huidige functie van Fleetmanager. “Nu houd ik me vooral bezig met de opstart, herverdeling en ontmanteling van verschillende werkplaatsen. Zo ben ik in 2018 nauw betrokken geweest bij de aanpassingen van de werkplaats en de scholingen van de monteurs in Heinenoord in verband met de instroom van de huidige waterstofbussen (H2). Zelf heb ik ook dit H2-certificaat behaald. Prachtig om deze ontwikkeling van waterstof dan ook nog in deze fase van je loopbaan te mogen meemaken, dit heeft zeker de toekomst! Recentelijk ben ik druk met de ontmanteling van de werkplaats in Apeldoorn vanwege de concessiewisseling eind dit jaar en kan ik met trots zeggen dat we nu al een nieuw onderkomen hebben geregeld voor al het personeel. We hebben met hun wensen rekening kunnen houden, echt een last van mijn schouders.” *
Formeel ging afgelopen maart Wim zijn pensioen al in. “Door de vervroeging van de pensioenleeftijd kwam ik net aan een paar maanden tekort om de ‘50’ te halen, maar gelukkig mag en kan ik nog even door. Ik ben nu nog parttime in dienst tot eind dit jaar. Gelukkig maar, want ik ben nog lang niet klaar. Ik heb nog werk te doen en bruis nog van de energie, dus dat pensioen laat maar even op zich wachten!”
*Ten tijde van het interview was nog niet bekend dat de door Keolis gewonnen aanbesteding in de concessie IJssel-Vecht waarschijnlijk ingetrokken zal gaan worden. Dit zal vanzelfsprekend voor Wim en de werknemers in Apeldoorn ook gevolgen gaan hebben.