Toppers van Transdev: Willeke en Fleur
“We zijn heel blij met de waardering die er nu getoond wordt, maar het is wat ons betreft niet meer dan normaal wat we doen.”
“Als blijkt dat de patiënt ziekteverschijnselen vertoont, trekken we een compleet beschermend pak aan. Dat kost wel wat extra tijd, maar is vanzelfsprekend wel nodig.” Willeke vult aan: “de meldkamer probeert met de juiste vragen aan de melder al vast te stellen of we mogelijk met een coronabesmetting te maken hebben. Aan de hand daarvan bepalen wij of we al dan niet het pak aantrekken.”
Toch merken ze, afgezien van de beschermende kleding, niet hele grote verschillen met de normale gang van zaken. “Het is rustiger op de weg, dus er zijn iets minder verkeersongevallen waar we naartoe moeten,” merkt Fleur op. Ook zijn er vanwege de sluiting van horeca veel minder meldingen op de uitgaansavonden. Maar hoewel veel meldingen niet direct met het coronavirus te maken hebben, heeft de situatie wel vaak indirect invloed. “Sommige patiënten verontschuldigen zich als ze andere klachten hebben dan corona-gerelateerde ziekteverschijnselen. Ik ben ook bang dat sommigen misschien niet tijdig hulp vragen als ze andere klachten hebben, omdat men bang is zorgcapaciteit in te nemen,” legt Fleur uit. Willeke ziet ook wel een verandering in hoe mensen reageren op hun werk: “er is altijd wel aandacht voor wat we doen, maar de afgelopen weken kijken mensen toch anders naar ons; intenser als het ware.”
Hun privé-omgeving lijkt zich goed aan de maatregelen te houden. Al heerste er, net als bij vrijwel iedereen, ook bij Willeke eerst wat scepsis. “Het was moeilijk in te schatten hoe serieus dit zou gaan worden, of het inderdaad ‘maar een griepje’ zou zijn.” Fleur beaamt dit: “toch was er een soort omslagpunt toen de horeca en scholen moesten sluiten. Toen werd duidelijk dat het menens is.” Dat het niet te vergelijken is met een gewone griep is inmiddels wel doorgedrongen, de patiënten zijn er soms heel slecht aan toe. “Ze zijn angstig, soms zelfs panisch” vertelt Willeke. Fleur valt haar bij: “als ze verdachte ziekteverschijnselen vertonen en ons in pakken aan zien komen, dan worden ze veelal toch wel emotioneel. Ook omdat de kans er is dat ze hun geliefden voor langere tijd niet kunnen zien.”
Voor hun collega’s op de Intensive Care hebben ze een enorm respect. “Wij kunnen af en toe nog even een rustmoment pakken tussen ritten door, maar het IC-personeel draait al weken op 200%. Het is niet voor te stellen hoe heftig het voor hen is,” zegt Willeke. Toch zouden ze zich graag nog nuttiger maken dan ze al doen in hun werk: “we zouden zo bijspringen, dit is zo belangrijk.”
De dames proberen in deze tijden hun zinnen te verzetten door het bijhouden van een instagramaccount, ‘@kombijdeambulance’. “Het account bestond al eventjes, maar om zoveel mogelijk verhalen direct vanaf de werkvloer te kunnen vertellen, hebben we met een aantal collega’s besloten wat actiever onze ervaringen te delen. Dit deden we al voor de coronacrisis, maar het is nu een uitstekend instrument om mensen te informeren en ze een ‘kijkje in de keuken’ te geven,” vertelt Fleur. Naast het informatieve aspect proberen ze ook voor een beetje entertainment te zorgen. “We willen iedereen graag laten zien hoe leuk en bijzonder ons werk is,” lacht Willeke. Fleur voegt daar aan toe: “het lijkt ons ook erg leuk om meer verhalen van collega’s uit andere regio’s te kunnen delen, er is genoeg te vertellen! Dus volg ons!”