Toppers van Transdev: Ronald
In de werkplaats van een Amersfoorts rangeerterrein zit machinist Ronald een dolletje te maken met diverse collega’s die voorbij lopen, vanzelfsprekend op gepaste afstand. Hij is een echt ‘mensenmens’, zoals hij zelf zegt. En dat is te merken aan zijn omgang met de andere werknemers op en rond het rangeerterrein. Hij rijdt op de Valleilijn, de treinverbinding van Connexxion tussen Amersfoort en Ede-Wageningen. Opgewekt en gepassioneerd vertelt hij over zijn werk.
“De stations zijn zo leeg, het voelt soms alsof ik alleen op de wereld ben. We stoppen regelmatig voor niets op stations."
“Jaren geleden ben ik begonnen in de OV-wereld als buschauffeur bij Centraal Nederland. Het contact met de passagiers vond ik fantastisch, maar ik wilde nieuwe, andere uitdagingen.” Ronald vertelt dat hij nog heeft gewerkt als vrachtwagenchauffeur en touringcarchauffeur alvorens hij het asfalt verruilde voor het spoor; “nu rij ik dagelijks hier door de Gelderse Vallei, een prachtig stuk met haast on-Hollandse glooiingen. Het mooiste is nog wel om te zien hoe het landschap verandert met de seizoenen, heel bijzonder.”Tijdens zijn diensten behelst Ronald in z’n eentje treinen van soms meer dan 100 meter lang. “Ik zit voorin mijn cabine, ‘op de bok’. Daardoor heb ik minder contact met reizigers, maar het is wel veel rustiger werken dan op bijvoorbeeld de bus. Geen drukke wegen, geen afleidingen. Wel zo fijn als je bedenkt de verantwoordelijkheid te hebben over een hele trein met inzittenden.” Wel heeft de corona-uitbraak zijn werk ‘aangetast’: “de stations zijn zo leeg, het voelt soms alsof ik alleen op de wereld ben. Ook hebben we geen stopknop zoals de bus wel heeft, dus we stoppen regelmatig voor niets op stations. En omdat we in sommige treinen geen deur vanuit de cabine direct naar het perron hebben, moeten we soms een stukje binnendoor lopen. Die stukken zijn nu afgezet zodat wij een veilige doorgang hebben, maar daardoor hebben we nog minder contact met reizigers.”
Ook bij de Valleilijn is de dienstregeling afgeschaald naar aanleiding van de sterk afgenomen reizigersaantallen. “Normaal gesproken rijden we lange en korte ‘slagen’. De korte slagen, de ritten die vanuit Amersfoort niet verder rijden dan Barneveld, zijn nu geschrapt. Daarnaast rijden we een lagere frequentie, dus minder treinen per uur,” legt Ronald uit. “Toch is het zelfs met minder treinen lang niet zo druk als voorheen. Al lijken mensen ongeduldig te worden, het lijkt of het langzaam weer drukker wordt met bijvoorbeeld dagjesmensen,” zegt hij ietwat zorgelijk.
“Ik ben ontzettend dankbaar dat we in deze tijd überhaupt een baan hebben maar het doet me helemaal goed om te weten dat we de mensen die het echt nodig hebben, kunnen blijven vervoeren,” zegt Ronald trots. “Ook de communicatie en steun vanuit het bedrijf is geweldig. Ik ben blij om in deze tijden voor zo’n werkgever te mogen werken!”
