Toppers van Transdev: Nico
“Je mag niet verslappen, je moet scherp blijven. Sommige passagiers die ik vervoer zijn positief getest op corona maar vertonen soms amper ziekteverschijnselen; dat geeft dus aan hoe onzichtbaar dit gevaar is.”
Voordat Nico achter het stuur van de taxi terecht kwam, werkte hij totaal 34 jaar bij TNT Post, waarvan 21 jaar als leidinggevende. In dit vak leerde hij de regio dusdanig goed kennen dat hij naar eigen zeggen geen navigatie nodig heeft als hij mensen vervoert. “Tot het kleinste straatje in Groningen, ik ken ze allemaal,” vertelt hij lachend. “Er zijn sowieso veel overeenkomsten tussen het plannen van taxiritten en het plannen van postbezorging. Ik merk dat ik veel ervaring heb kunnen meenemen naar dit werk.”
Maar geen van zijn ervaringen heeft hem kunnen voorbereiden op deze crisis. Nico rijdt nu in een speciaal aangepaste 8-persoons bus en houdt deze smetteloos schoon. “We hebben meerdere veiligheidsmaatregelen genomen, in dit geval om vooral onszelf te beschermen.” Zo is er een plastic scherm geplaatst zodat de chauffeur afgesloten zit van het passagiersgedeelte en is er voor de reizigers maar één stoel beschikbaar. “De stoelen zijn met plastic afgedekt en dit plastic wordt na elke rit vervangen. Tevens dragen we mondkapjes en handschoenen en ontsmetten we na elke rit het interieur. Ook de passagier krijgt handschoenen aan en een mondkapje op, want ze raken toch altijd nog veel stangen en grepen aan tijdens zo’n rit,” legt hij uit. Het lijkt veel werk, maar Nico neemt het heel serieus: “je moet echt het zekere voor het onzekere nemen. We vervoeren dialysepatiënten, ouderen die in een verzorgingshuis wonen met veel besmettingen of bijvoorbeeld personen die naar het ziekenhuis moeten om getest te worden op corona. Er is zelfs een passagier in mijn bus getest omdat hij te verzwakt was om zelfstandig het ziekenhuis in te gaan. Dat doet me wel beseffen hoe belangrijk ons beroep is.”
Sinds Nico deze speciale ritten rijdt, wordt hij gelukkig niet anders behandeld door zijn collega’s. “Ze lopen met een grote boog om me heen, maar dat doen we sinds de coronamaatregelen allemaal,” grapt hij. Zijn vrouw en kinderen waren iets terughoudender toen hij met het nieuws kwam dat de komende tijd zijn klandizie zou bestaan uit veelal besmette personen: “ze waren ietwat angstig maar uiteindelijk toch wel heel trots. Ik legde ze ook uit dat ‘iemand het moet doen’. Wat dat betreft heb ik alle vertrouwen in de voorzorgsmaatregelen die Connexxion heeft ingevoerd, ik voel me niet onveilig.”
Al met al geeft dit werk Nico erg veel voldoening: “ik vond m’n werk altijd al nuttig natuurlijk, maar nu is het op een hele andere manier belangrijk. We leven ineens in een compleet andere tijd, dat zal ook nog wel een tijdje zo blijven. Laten we elkaar in ieder geval met respect blijven behandelen, dan komt het ongetwijfeld goed!”
