Toppers van Transdev: Bert
“Ik woon hier nu twaalf jaar en hopelijk nog de rest van mijn leven,” zegt Bert Steur (52). ‘Hier’ is hemelsbreed een kleine 8000 kilometer bij ons in Nederland vandaan, namelijk in British Columbia, Canada. Als doorgewinterde ‘Group Business Applications Coordinator’ en ‘Scheduling Expert’ is hij zeer ervaren in het maken en optimaliseren van roosters en diensten en specialist in de software die daar bij komt kijken.
“Transdev voelt als thuis, waar ik ook kom. De mensen, de sfeer… Het geeft me echt een familiegevoel.”
De geboren Volendammer is voor velen een bekend gezicht binnen het bedrijf. Niet alleen bij de Nederlandse en Canadese tak, maar ook in veel van de andere landen waar de Transdev Group actief is. “Ik ben zo’n 180 dagen per jaar op reis, al is dat nu even anders,” zegt hij, doelend op de maatregelen met betrekking tot het coronavirus. Zittend in de buitenlucht in een prachtige omgeving en met een tijdsverschil van negen uur, vertelt hij via een videoverbinding over de vele facetten van zijn werk.
“Inmiddels werk ik al 31 jaar voor Transdev en al zijn rechtsvoorgangers. Ik begon als buschauffeur in Waterland en later Alkmaar. Helaas kwam ik in 1998 in de lappenmand terecht, waardoor ik niet meer achter het stuur werkzaam kon blijven,” vertelt Bert. Rond diezelfde tijd werd het net nieuwe roosterprogramma Hastus in gebruik genomen. “Ik ben toen roostermaker geworden en heb mezelf volledig toegelegd op het gebruik van dat programma. Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik Hastus-specialist ben,” zegt hij lachend. Deze in de laatste decennia opgebouwde kennis heeft hem gebracht waar hij nu is. “Er zijn meerdere landen onder de Transdev-paraplu die Hastus gebruiken. Ook worden er andere, maar vergelijkbare softwarepakketten gebruikt waar ik inmiddels goed in thuis ben. In feite is de basis hetzelfde: het creëren van efficiënte roosters en diensten voor de chauffeurs.” Voor die andere landen is Bert uitgegroeid tot vraagbaak. “Mijn hoofdtaak in het bedrijf is nu om internationale assistentie te verlenen en coördinatie te verzorgen voor de gebruikers van de diverse applicaties. Daarnaast zorgen we ook dat we leren van elkaar. Het uitwisselen van kennis en informatie is essentieel en zeker iets waar we in uitblinken in dit bedrijf.”
"Eigenlijk breng ik zo’n tien, elf landen bij elkaar."
Hoewel de software in grote lijnen hetzelfde is, zijn er toch grote verschillen tussen de verschillende landen, legt Bert uit. “We kunnen niet zomaar de roosters en diensten van het ene land achteloos kopiëren naar een ander land. Dat heeft onder andere te maken met de wereldwijd en zelfs per stad sterk verschillende ‘collective agreements’, de CAO’s. Dat chauffeurs in Nederland betaalde pauzes hebben is best uitzonderlijk. Sterker nog, ik heb bijvoorbeeld meegemaakt dat chauffeurs in Phoenix, Verenigde Staten, nadrukkelijk géén pauzes in hun diensten wilden. Dan zijn ze namelijk eerder weer thuis,” vertelt hij geamuseerd. “Dit soort wereldwijde verschillen breng ik graag onder de aandacht. Iedereen heeft de neiging in zijn eigen wereldje te blijven, terwijl we juist bij elkaar kunnen kijken naar oplossingen. Dit aspect aan mijn werk vind ik fantastisch. Eigenlijk breng ik zo’n tien, elf landen bij elkaar,” concludeert hij trots.
Bert is van mening dat roostermakers niet alleen voor de chauffeurs van enorm belang zijn, maar misschien nog wel meer voor het bedrijf zelf. “We zijn echt een aparte beroepsgroep. Ik verkondig wel eens als een soort gospel: roostermakers hebben het grootste geld in handen,” lacht hij. “We kunnen veel verschil maken namelijk. Een dienstje links of een dienstje rechts meer of minder kan zomaar een halve ton verschil maken.” Daarnaast spelen Bert en zijn internationale collega’s een cruciale rol in het verduurzamen van de vloot. “Elektrische bussen zijn een relatief nieuwe toevoeging aan de puzzel. De grootste uitdaging is het efficiënt inplannen van de laadmomenten. Inmiddels hebben we in Nederland en ook bijvoorbeeld in Zweden een dusdanig grote elektrische vloot dat we hier veel ervaring in hebben opgedaan. Die deel ik dan weer graag met Transdev-collega’s in andere landen.” En ondanks dat hij op zoveel plekken binnen onze organisatie komt, voelt het voor hem iedere keer weer vertrouwd: “Transdev voelt als thuis, waar ik ook kom. De mensen, de sfeer… Het geeft me echt een familiegevoel.”
Ondanks dat Bert normaal gesproken veel op reis is en veel van zijn werk vanuit huis of op afstand kan doen, is er toch een heel goede reden dat hij is verhuisd naar de andere kant van de wereld. “Ik leerde een Canadese kennen en inmiddels zijn we 22 jaar getrouwd. We hebben eerst samen in Nederland gewoond, maar zijn uiteindelijk toch geëmigreerd. En daar heb ik geen moment spijt van gehad,” zegt hij opgewekt. “Ik ga hier de rest van mijn leven genieten van de rust en ruimte. Niets van dat gejaagde gedrag, daar kunnen jullie Nederlanders nog veel van leren!”